Atoms

I wanna claw at myself and pluck myself apart atom by atom

then rebuild myself:

a tree

a flower

a stone to hold a roof over one’s head

 

I want to return to the stardust I was made from

then rebuild myself:

a star

a planet

maybe just a small comet

 

save me from myself

turn my name into an anagram:

A L I E N N

I don’t wanna be from here

 

And turn that whispering voice in my head

into a novel

into a story

into a ghost maybe

 

I don’t wanna be this

I don’t wanna be me.

Naar huis

Heb je het een beetje kunnen verliezen, de weg bedoel ik,
dat is nog een hele uitdaging, is het niet
De weg vinden, dat is niet zo moeilijk, je klampt als een anemoon
een voorbijganger aan
en zegt: pardon, excuus, ik ben de weg verloren
en ze wijzen je met vriendelijke vingers tot je hem weer vindt

Maar de weg verliezen. Dat is me toch wat.
De weg zo hartgrondig, hartstochtelijk verliezen
alsof je met je ogen dicht hebt gelopen, en dan nog
ergens staan en zeggen: mooi. Ik ben ‘m kwijt. Daar zijn we vanaf.
Alle wegen leiden immers naar huis, juist
als je daar niet wilt zijn.